الف) سید بن طاووس دعایی به نام دعای جوشن صغیر از امام موسی کاظم علیه السلام نقل می‌کند که آن حضرت در آن دعا متجاوز از بیست مرتبه با عبارت «صلّ علی محمدٍ و آل محمدٍ» صلوات میفرستند.[1]
ب) سید بن طاووس دعایی به نام دعای مستجاب از امام موسی کاظم علیه السلام نقل می‌کند که آن حضرت در آن دعا با عباراتی بسیار زیبا بر محمد و آل محمد صلوات میفرستند. که ما عیناً آن را نقل میکنیم:
«... اَسئَلُکَ اَن تُصَلِّیَ عَلی مَولانا وَ سَیِّدِنا رَسُولِکَ مُحَمَّدٍ حَبیبِکَ الخالِصِ، و صَفِیِّکَ المُستَخَصَّ الَّذی اِستَخصَیتَهُ بِالحَبوَةِ و التَّفویضِ، وَ ائتَمَنتَهُ عَلی وَحیکَ، وَ مَکنُونِ سِرِّکَ، وَ خَفِیِّ عِلمِکَ، وَ فَضَّلتَهُ عَلی مَن خَلَقتَ، وَ قَرَّبتَهُ اِلَیکَ، وَ اختَرتَهُ مِن بَرِیَّتِکَ، اَلبَشیرِ النَّذیرِ السّیراجِ المُنیرِ الَّذی أَیَّدتَهُ بِسُلطانِکَ، استَخلَصتَهُ لِنَفسِکَ، وَ عَلی اُخیهِ وَ وَصِیِّهِ‌وَ صِهرِهِ‌وَ وارِثِهِ، وَ الخَلیفَةِ لَکَ مِن بَعدِهِ فی خَلقِکِ وَ‌اَرضِک، امیرالمؤمنین عَلِیِّ بنِ ابیطالب، وَ عَلی ابنَتِهِ الکَریمَةِ الفاضِلَةِ الطَّاهِرَةِ الزّهراءِ الغَرّاءِ فاطمَةَ، وَ عَلی وَلَدَیهِما الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اهل الجَنَّةِ، اَلفاضِلینِ الرّاجِحَینِ الزَّکِیَّینِ التَّقِیَّینِ‌الشَّهِیدَینِ الَخَیِّرِینِ العالِمین، وَ عَلی عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ زین‌العابدین، وَ سَیِّدِهِم ذی الثَّفَناتِ، وَ عَلی مُحَمَّدِ بن عَلِیِّ الباقِرِ، وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ، وَ مُوسَی بنِ جَعفَرٍ الکاظِمِ، وَ عَلِیِّ بنِ موسی‌الرضا، وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ الجوادِ، وَ‌عَلِیِّ بنِ مُحَمَّدٍ، و الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ العَسکَریِّ، وَ‌المُنتَظِرِ‌لِأَمرِکَ، وَ‌القائِمِ فی أَمرِکَ بِما یُرضیکَ، وَ الحُجَّةِ عَلی خَلقِکَ، وَ‌الخَلیفَةِ لَکَ عَلی عِبادِکَ، اَلمَهدِیِّ بنِ المَهدیّینَ الهادی الرَّشید بن الرَّشیدینِ‌المُرشِدِ بنِ‌المُرشِدینَ إلی صِراطٍ مُستَقیمٍ، صَلوةً تامَّةً عامَّةً دائِمَةً نامِیَةً باقِیَةً شامِلَةً مُتَواصِلَةً...»[2]
... خدایا از تو سؤال میکنم که صلوات و رحمت فرستی بر مولا و آقای ما فرستاده از جانب تو که محمد است، و دوست خالص توست، و برگزیدۀ توست، مخصوص گردانیده شده است، که مخصوص ساخته ای تو او را به عطیه و بخشش، و امین گردانیده ای او را بر وحی خود، و بر پنهان از راز خود، و پوشیدۀ از علم خود، و زیاده گردانیدی مرتبۀ او را بر هرکسی که آفریده ای، و نزدیک ساختی آن را به‌سوی خود، و اختیار کردی تو او را از مخلوقات خود بشارت دهنده و ترساننده است، چراغ روشنی است که قوت داده ای او را به قوّت پادشاهی خود، و خالص و انتخاب کرده ای او را برای نفس خود، و رحمت فرست بر برادر آن حضرت و وصی او و داماد او وارث او و جانشین بعد از او برای خلقت و زمینت که پیشوای مؤمنان علی ابن ابیطالب است، و رحمت فرست بر دختر آن حضرت که نجیبۀ فاضلۀ پاکیزۀ نورانی درخشنده فاطمه است، و رحمت و صلوات فرست بر دو فرزند ایشان امام حسن و امام حسین که آقایان جوانان اهل بهشت اند، و فاضلان ترجیح داده شدگان پاکیزه های پرهیزکاران شهید شدگان نیکوکاران و دانایان‌اند، و رحمت و صلوات فرست بر علی بن الحسین که زینت عبادت کنندگان و مولای ایشان و صاحب پینه هاست، و صلوات و رحمت فرست بر محمد بن علی که جامع همۀ علم‌هاست، و بر جعفر بن محمد راست‌گو، و بر موسی بن جعفر خشم فرو برنده، و بر علی بن موسی که خشنود است از او خدا، و بر محمد بن علی که بخشنده است، و بر علی بن محمد، و بر حسن بن علی که ساکن بلدۀ عسکری است، و بر انتظار کشیده شدۀ برای فرمان تو، و به‌پای ایستادۀ در به‌جای آوردن فرمان تو به آنچه خشنود گرداند تو را، و دلیل تو بر آفریدگان تو، و خلیفه گردانیده شده از جانب تو بر بندگان تو، هدایت یافته شده، پسر هدایت یافتگان، راهنمای بینای راه، پسر بینایان است، راهنمایندۀ پسر راهنمایندگان به‌سوی راه راست است، رحمتی که تمام و شامل همیشه ای، زیاد شوندۀ باقی، فروگیرنده، پیوسته...
ج) سید بن طاووس قنوت‌های امام موسی کاظم علیه السلام را نقل می‌کند که آن حضرت در قنوت نماز خود ضمن دعایی که میخواندند بر محمد و آل محمد این‌چنین صلوات میفرستند.
«... أَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اولی النُّهی، و المَحَلِّ الأَوفی، وَ المَقامِ‌الأَعلی...»[3]
... خدایا بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرست که صاحبان عقل و صاحبان منزلت اعلی و مکان‌های بلندند...
