نوزاد چهار ماهه هم صلوات می فرستد
«عَن اِبنِ عُمرٍ قالَ: قالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله و سلم لا تَضربُوا اَطفالَکُم عَلی بُکائِهِم، فَاِنَّ بُکائَهُم اَربَعَةُ اَشهُرٍ شَهادَةُ اَن لا اِله اِلّا اللهُ، وَ اَربَعَةُ اَشهُرٍ الصَّلاةُ عَلَی النَّبِی وَ آلِهِ وَ اَربَعَةُ اَشهُرٍ الدُّعاءُ لِوالِدَیهِ».[1]
از ابن عمر روایت‌شده است که گفت: رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: کودکانتان را به خاطر گریه‌شان نزنید. زیرا تا چهار ماه گریه کودکان شهادت به لا اله الا الله است. و گریه کودکان در چهار ماه دوم صلوات بر محمد و آل محمد است. و در چهار ماه سوم گریه آنان دعاء برای پدر و مادر است.
مرحوم علامه مجلسی در ذیل همان صفحه سر این موضوع را بیان کرده است که چرا گریه کودک در چهار ماه دوم صلوات بر محمد و آل محمد است. او می‌گوید: سر اینکه گریه کودک در چهار ماهه دوم صلوات است، این است که کودک در چهار ماه دوم بعد از شناخت خدا، کسانی را که واسطه بین او و خدا برای ارتزاق هستند می شناسند، [که همانا آن‌ها محمد و آل محمد هستند] و لذا تکویناً کودک مکلف است که بر آن‌ها صلوات بفرستد.
آری، محمد و آل محمد واسطه فیض بین خدا و انسان‌ها هستند. هم چنانکه در دعای ندبه آمده است، «اَینَ السَّبَبُ المُتَّصِلُ بین الاَرض وَ السَّماء» (کجاست آن واسطه فیض بین آسمان و زمین). و یا در روایت آمده است که «بِیمنِهِ رُزِقَ الوَری وَ بِوُجُودِهِ ثبتَتِ الاَرضُ وَ السَّماء» (به یمن وجود مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه در این عصر دیگر مخلوقات روزی می خورند و به‌واسطه وجود نازنین آن بزرگوار است که آسمان و زمین برقرار هستند.)
حال ای برادر دینی و خواهر دینی خوب توجه کن و بنگر، کودک با کودکی خود این واسطه ها را می شناسد و بر آن‌ها صلوات می فرستد، آیا سزاوار است که ما بزرگ‌ترها آنان را نشناسیم و بر آن‌ها صلوات نفرستیم؟
«اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم»
