نمی میرد تا امام زمان را ببیند
«عَنِ الصّادِقِ علیه السلام مَن قالَ بَعدَ صَلاةِ الفَجرِ وَ بَعدَ صَلاةَ الظُّهرِ: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم، لَم یمُت حَتی یدرِکَ القائِمَ».[1]
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که آن حضرت فرمود: کسی که بعد از نماز صبح و بعد از نماز ظهر بگوید «اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجل فرجهم» نمی میرد تا آنکه قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را درک نماید.
بیان دو نکته ضروری است:
الف) با توجه به اینکه روایت اطلاق دارد، از اطلاق روایت استفاده می‌شود که فرستنده این صلوات باید خود را متلزم نماید که مداومت بر این صلوات داشته باشد.
ب) باز از اطلاق روایت این استفاده را هم می‌شود کرد. که ممکن است کسی واقعاً ملتزم به این شده باشد که بعد از نمازهای صبح و بعد از نمازهای ظهر این صلوات را بفرستد. و حضرت را هم درک کند ولی او را نشناسد.
با توجه به دو نکته فوق‌الذکر کسی چنین تصور نکند که من مداومت بر این ذکر شریف کردم ولی خدمت حضرت قائم نرسیده و او را درک ننمودم. ممکن است همین فرد واقعاً حضرت را درک کرده ولی او را نشناخته است.
باید توجه داشت که اتفاقاً شیطان در کمین است، و در همین مواقع به سراغ انسان می آید تا اولاً اعتقاد او را سست نماید. و ثانیاً خدای ناکرده فرد را به‌نوعی گول بزند که او از ریشه منکر چنین روایاتی شود ثالثاً خدای ناکرده باعث گردد که فرد امام صادق علیه السلام را به دروغ گوئی متهم نماید که پناه به خدا می بریم از شر شیطان رجیم.
