صلوات از بین برنده موانع استجابت دعاست
«وَ عَن عَلی بنِ ابی‌طالب عَنِ النَّبِی صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِما قالَ: ما مِن دُعاء اِلّا وَبَینَهُ وَ بَینَ السَّماء حِجابٌ حَتّی یصَلِّی عَلَی النَّبِی مُحَمَّدٍ وَ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ، فَاِذا فَعَلَ ذلِک اِنخَرَقَ ذلِکَ الِحجابُ وَ دَخَلَ الدُّعاءُ، وَ اِذا لَم یفعَل ذلِکَ رَجَعَ الدُّعاءُ».[1]
امام علی بن ابی طالب علیه السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده اند که آن حضرت فرمود: هیچ دعایی نیست، مگر اینکه میان آن و آسمان [درگاه الهی] پرده ای است، تا آنگاه که بر پیامبر، محمد و آل محمد صلوات فرستاده شود، زمانی که این کار صورت گیرد، آن پرده شکافته می‌شود، و دعا [به درگاه الهی] داخل می شود، و هر موقع این کار صورت نگیرد، دعا بر می‌گردد.
«عَن هُشامِ بنِ سالِم، عَن ابی‌عبدالله علیه السلام قالَ: لا یزالُ الدُّعاء مَحجُوباً حَتّی یصَلّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».[2]
هشام بن سالم، امام صادق علیه السلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود: حجاب و پوشش دعا از بین نمی رود، تا آن که بر محمد و آل محمد صلوات فرستاده شود.
«عَن السَّکُونی، عَن ابی‌عبدالله علیه السلام قالَ: مَن دَعا وَ لَم یذکرِ النَّبِی صلی الله علیه و آله و سلم رَفرَفَ الدُّعاءُ عَلی رَأسِهِ فَاِذا ذَکَرَ النَّبی صلی الله علیه و آله و سلم رَفَعَ الدُّعاءُ».[3]
سکونی از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمود: کسی که دعا کند و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را یاد ننماید، دعایش گرداگرد سرش می چرخد [کنایه از اینکه دعایش بالا نمیرود] پس هرگاه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را یاد نماید، دعایش به درگاه الهی بالا می رود.
