آمرزش گناهان، هرچند به اندازه ریگزار عالج باشد
«عَن
رَسُولِ الله صلی الله علیه و آله و سلم: ما مِن اَحَدٍ مِن اُمَّتی یذکُرُونی ثُمَّ صَلّی عَلَی اِلّا
غَفَرَ اللهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ اِن کانَ اَکثَرَ مِن رَملِ عالِجٍ».[1]
از رسول گرامی اسلام روایت شده است که آن حضرت فرمود: هر فردی از امت من که نام مرا ببرد و آن گاه بر من درود بفرستد، بی گمان، خداوند، گناهانش را می آمرزد، اگر چه بیشتر از ریگهای ریگزار عالج باشد.
(عالج: صحرائی است در حجاز که ریگزار است.)
دو نکته در روایت وجود دارد.
الف) ریگهای صحرای عالج که یک صحرائی بزرگ است و معروف خدا می داند که چقدر است. تمثیل به ریگزار عالج کنایه از این است که هر چقدر گناهان انسان زیاد باشد خدا می آمرزد.
ب) حدیث به نوعی انسان را ارشاد می‌کند که در هنگام گفتگو، یا سخنرانی، یا اذان و اقامه، یا هنگام خواندن خطبه و یا به هر نوعی از انواع دیگر نام پیامبر خدا را می برید هم خود آن فردی که نام مبارک رسول خدا میبرد و هم شنونده صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد.
