شخص رسول اکرم روز قیامت صلوات ها را می آورند
«قالَ رَسولُ اللهِ صلی الله علیه و آله و سلم اَنَا عِندَ المیزانِ یومَ القِیامَةِ، فَمَن ثَقُلَت سَیئاتُهُ عَلی حَسَناتِهِ جِئتُ بِالصَّلاةِ عَلَی حَتَّی اُثقِلَ بِها حَسَناتِهِ».[1]
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: در روز قیامت، من کنار ترازو هستم. هر کس بدی هایش بر خوبی هایش سنگینی کند، صلواتی را که بر من فرستاده است، می آورم و با آن [کفه ی] خوبی هایش را سنگین می گردانم.
«الاِمام الباقِرِ و الاِمامُ الصّادِقِ علیهما السلام: ما فِی المیزانِ شَیئی اَثقَلُ مِنَ الصَّلاةِ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اِنَّ الرَّجُلَ لَتُوضَعُ اعمالُهُ فِی المیزانِ فَتَمیلُ بِهِ، فَیخرجُ صلی الله علیه و آله و سلم الصَّلاةَ عَلَیهِ فَیضَعُها فی میزانِهِ فَیرجَّحُ بِهِ».[2]
امام باقر یا امام صادق علیهما السلام فرمودند: هیچ عملی سنگینتر از صلوات فرستادن بر محمد و آل محمد وجود ندارد. آدمی، اعمالش در ترازو نهاده می‌شود و سبک است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم درودها و صلوات‌های او را بیرون می آورد و در ترازویش میگذارد و به سبب آن سنگین می‌شود.
