صلوات و آمرزش همه گناهان

«قالَ النَّبِی: مَن صَلّی عَلَیَّ مَرَّةً، لَم یبقِ مِن ذُنُوبِهِ ذَرَّةً»[1]

رسول خدا فرمود: هر کس یک‌مرتبه بر من صلوات بفرستد، [آن‌چنان گناهانش آمرزیده می‌شود که حتی] ذره‌ای از گناهانش باقی نمی ماند.

در روایت دیگری این‌چنین آمده است: «قال النَبی مَن صَلّی عَلَیَّ مَرَّةً لا یبقی عَلَیهِ مِنَ المَعصِیَةِ ذَرَّةً»[2]

رسول گرامی اسلام فرمود: هر کس یک‌مرتبه بر من صلوات بفرستد [خدای متعال گناهان او را می‌آمرزد] که ذره‌ای از معاصی او باقی نمی‌ماند

ای برادر و خواهر دینی، وقتی خدای متعال درآیات 6 تا 8 سوره زلزله می فرماید: «یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِیُرَوْا أَعْمالَهُمْ فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَه‏».

در آن روز [روز حشر] مردم از قبرها پراکنده بیرون می آیند، تا نتیجه ی اعمال خود را ببینند، و هر کس به‌قدر ذره ای کردار نیک کرده باشد [پاداش] آن را خواهد دید، و هر کس به‌قدر ذره ای کار زشت مرتکب شده باشد به کیفرش خواهد رسید.

وقتی انسان چنین روزی را در پیش روی دارد، که حتی به ذرات کردار نیک و بد او می رسند و پاداش یا کیفر اعمال خود را می بیند، آیا سزاوار است، که از چنین موهبتی که خداوند متعال به یمن وجود مقدس رسول گرامی اسلام و آل اطهارش علیهم صلوات الله به انسان داده است غفلت نموده، و زبان و دهان خود را به ذکر شریف صلوات که چنین اثری را دارد متبرک ننماید.

پس ای برادر و خواهر دینی، باوجدان و فطرت پاکی که خداوند به تو داده خود قضاوت کن، زیرا وجدان تنها محاکمه است که نیاز به قاضی ندارد.

[1] بحار الانوار، ج94، ص63، ح52، روایت دوم.

[2]بحار الانوار، ج94، ص63، ح52، روایت هشتم.

سخن مکتوم و نهفته ای که اگر درباره آن از رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم سؤال نمی شد آن حضرت هیچگاه از آن خبر نمی داد

  «الامام الحسن علیه السلام: قالُوا: یا رَسُولَ اللهِ، أرَأیتَ قَولَ اللهِ عزوجل:

 «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیما».[1]

قالَ اِنَّ هذا لَمِنَ المَکتُوم، وَلَولا اَنَّکُم سَألتُمُونی عَنهُ ما اَخبَرتُکُم. اِنَّ اللهَ عزوجل وَکَّلَ بی مَلَکینِ، لا اُذکَر عِندَ عَبدٍ مُسلِمٍ فَیُصَلّی عَلَیّ اِلّا قالَ ذاناکَ المَلَکانِ: غَفَرَ اللهُ لَکَ، وَ قالَ اللهُ وَ ملائِکتُهُ جَواباً لِذَینِک المَلَکَینِ: آمینَ.[2]

امام حسن فرمودند: به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عرض شد :‌ای پیامبر خدا! معنای این سخن خدای عزوجل چیست «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ»؟ فرمود :نداین از سخنان مکتوم و نهفتنی است، و اگر نبود که درباره آن از من سؤال کردید، هیچ گاه به شما خبر نمی دادم.

خدای عزوجل دو فرشته برای من گماشته است که هرگاه نزد بنده مسلمانی نام من برده شود و او بر من، صلوات بفرستد، آن دو فرشته می گویند: خدایت بیامرزد! و خدا و فرشتگانش در جواب آن دو فرشته می گویند آمین.

آنچه از روایت استفاده می‌شود این است که طبق فرموده رسول خدا این سخن از سخنان مکتوم و نهفتنی است. اما این سؤال مطرح می‌شود که با توجه به فرموده رسول خدا در جواب سؤال‌کنندگان، آیا صلوات بر محمد و آل محمد از سخنان مکتوم است .یا طلب آمرزش آن دو فرشته گماشته برای رسول خدا. و یا آمین خدای تبارک‌وتعالی و فرشتگان .قهراً وقتی خداوند متعال در برابر دعای فرشته یابنده‌ای آمین بگوید یقیناً و بدون تردید آن دعا مستجاب است. پس بنابراین آمرزش صلوات فرستنده از یقینیات و مسلمات است.

به‌هرحال هرکدام از این‌ها از سخنان مکتوم باشد. نشان‌دهنده‌ عظمت صلوات است که خداوند متعال به برکت این صلوات اولاً دو فرشته برای رسول خدا گماشته است که همواره درصدد این هستند که هر کس در این عالم هستی بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد آنان برایش دعا کنند و طلب آمرزش نمایند. ثانیاً خداوند متعال و ملائک در برابر دعا و طلب آمرزش آن دو فرشته آمین‌گویند و دعای او را مستجاب نمایند. و الله العالم.

[1] سوره احزاب، آیه 56.

[2] نهج الذکر، ج4، ص 380، ح3030، به نقل از تفسیر ابن کثیر، ج6، ص465؛ تفسیر قرطبی، ج14، ص233؛ بحار الانوار، ج94، ص87، ح6، نقلا عن الدر المنثور عن الامام الحسین علیه السلام.

دعایی که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به مرد عیال وار و قرض دار آموخت

«عَن اَبِی جَعفَرٍ علیه السلام قَالَ جاءَ رَجُلٌ اِلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله و سلم فَقالَ: یا رَسُولَ اللهِ اِنّی ذُوعَیالٍ وَ عَلَیَّ دَینٌ وَقَدِ اِشتَدَّتِ حالِی، فَعَلّمنی دُعاءً، اَدعُوا اللهَ عزوجل بِهِ لِیَرزُقَنِی ما اَقضی بِهِ دَینی وَاستَعِینُ بِهِ عَلی عِیالِی.

فَقالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله و سلم یا عَبدَاللهِ تَوَضَّاً وَ أسبِع وُضُوءَکَ ثُمَّ صَلِّ رَکعَتَینِ تُتِمُّ الرُّکُوعَ والسُّجُودَ ثُمَّ قُل: یا ماجِدُ یا واحِدُ یا کَریمُ [یا دائِمُ] اَتَوَجَّهُ اِلَیکَ بِمُحَمَّدٍ نَبیِّکَ نَبِیِّ الرَّحمَةِ یا مُحَمَّدٌ یا رَسُولَ اللهِ اِنّی اَتَوَجَّهُ بِکَ اِلَی اللهِ رَبِّکَ وَ رَبّی وَ رَبِّ کُل شَئی اَنِ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهلِ‌بَیتِهِ وَاَسألُکَ نَفحَةً کَریمَةً مِن نَفَحاتِکَ وَ فَتحاً یَسِیراً وَرِزقاً واسِعاً اَلُمُّ بِهِ شَعثِی وَاَقضَی بِهِ دَینِی وَاَستَعِینُ بِهِ عَلی عِیالِی».[1]

حضرت باقر علیه السلام فرمود: مردی خدمت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم رسید و عرض کرد:‌ ای رسول خدا من مردی هستم عیال‌وار و قرض دار، و حالم سخت شده، پس دعایی به من بیاموز که با آن به درگاه خدای عزوجل دعا کنم تا به من روزی دهد به مقداری که با آن قرضم را ادا کنم و به‌وسیله آن بر (مخارج) نان‌خورها و عیالم کمک جویم. پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:‌ ای بنده خدا وضوی خوب و کاملی بساز، و سپس دو رکعت نماز بخوان و رکوع و سجودش را کامل و نیکو به‌جا آور، سپس (بعد از نماز) بگو:

«یا ماجِدُ یا واحِدُ یا کَریمُ [یا دائِمُ] اَتَوَجَّهُ اِلَیکَ بِمُحَمَّدٍ نَبیِّکَ نَبِیِّ الرَّحمَةِ یا مُحَمَّدٌ یا رَسُولَ اللهِ اِنّی اَتَوَجَّهُ بِکَ اِلَی اللهِ رَبِّکَ وَ رَبّی وَ رَبِّ کُل شَئی اَنِ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهلِ‌بَیتِهِ وَاَسألُکَ نَفحَةً کَریمَةً مِن نَفَحاتِکَ وَ فَتحاً یَسِیراً وَرِزقاً واسِعاً اَلُمُّ بِهِ شَعثِی وَاَقضَی بِهِ دَینِی وَ اَستَعِینُ بِهِ عَلی عِیالِی».

در روایت دیگری از امام صادق علیه السلام نقل‌شده است چنین آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

  «عَن اَبی‌عَبدِاللهِ علیه السلام قالَ: عَلَّمَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله و سلم هذَا الدُّعاءَ:

  یا رازِقَ المُقِلَّینَ، یا راحِمَ المَساکینِ، یا وَلِی المُؤمِنینَ، یاذَا القُوَّةِ المَتینِ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهلِ‌بَیتِهِ وَ ارزُقنی وَ عافِنی وَاکفِنی ما اَهَمَّنی».[2]

در روایت دیگری حضرت امام موسی کاظم   علیه السلامدعایی برای روزی فرموده است و آن دعا این است:

«یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ اَسأَلُکَ بِحَقِّ مَن حَقُّهُ عَلَیکَ عَظیمٌ اَن تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَن تَرزُقَنِی العَمَلَ بِماَ عَلَّمتَنی مِن مَعرِفةِ حَقِّکَ وَ اَن تَبسُطَ عَلَی ما حَظَرتَ مِن رِزقِکَ».[3]

[1] اصول کافی با ترجمه مصطفوی، ج4، ص333،ح6.

[2] اصول کافی با ترجمه مصطفوی، ج4، ص333،ح7.

[3] اصول کافی با ترجمه مصطفوی، ج4، ص334،ح11.

لعنت امام باقر

«عَنِ الفُضَیلِ بنِ یَسارٍ قالَ: قُلتُ لِاَ بِی جَعفَرٍ علیه السلام، اِنَّ النّاسَ یَکرَهُونَ الصَّلاةَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فی ثَلاثَةِ مَواطِنَ: عِندَ العَطسَةِ وَ عِندَ الذَّبِیحَةِ وَ عِندَ الجِماعِ، فَقال اَبُوجَعفَرٍ علیه السلام ما لَهُم وَیلَهُم نافَقُوا لَعَنَهُم اللهُ».[1]

فضیل بن یسار می‌گوید :به حضرت باقر علیه السلام عرض کردم: مردم در سه جا صلوات فرستادن بر محمد و آلش را بد می دانند:

یکی هنگام عطسه کردن، و دیگر هنگام سر بریدن حیوانات، و سوم در هنگام جماع.

حضرت باقر علیه السلام فرمودند: چه شده است آن‌ها را؟ وای بر آن‌ها، نفاق کردند، خدا لعنتشان کند.

[1] اصول کافی با ترجمه مصطفوی، ج4، ص474،ح10.

بیرون آمدن یوسف از چاه به واسطه صلوات

«عَن مِسمَعٍ عَن اَبِی‌عَبدِاللهِ علیه السلام قالَ: لَمّا طَرَحَ اِخوَةُ یُوسُفَ، یُوسُفَ فِی الجُبِّ، اَتاهُ جَبرَئیلُ فَدَخَلَ عَلَیهِ فَقالَ: یا غُلامُ ما تَصنَعُ ههُنا؟

فَقالِ: اِنَّ اِخوَتی اَلقُونِی فِی الجُبِّ.

قال: فَتُحِبُّ اَن تَخرُجَ مِنه؟

قال: ذاکَ اِلَی اللهِ عزوجل اِنَّ شاءَ اَخرَجَنی

قالَ: فَقالَ لَهُ اِنَّ اللهَ تَعالی یقُولُ لَکَ: اُدعُنی بِهذا الدُّعاءِ حَتّی اُخرِجَکَ مِنَ الجُبِّ

فَقالَ له: وَ مَا الدُّعا؟

فَقالَ: قُل: اَللّهمَّ اِنّی اَسألُکَ بِأنَّ لَکَ الحَمدَ، لا اِلهِ اَلّا اَنتَ المَنّانُ بَدیعُ السَّماواتِ وَالاَرضِ ذُوالجَلالِ وَالاِکرام اَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَن تَجعَلَ لِی مِمّا اَنَا فِیهِ فَرَجَا وَ مَخرَجاً.

ثُمَّ کانَ مِن قِصَّتِةِ ما ذَکَرَ اللهُ فی کِتابِهِ».[1]

مسمع از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود :وقتی برادران یوسف او را به چاه انداختند. جبرئیل نزدش آمد و گفت:‌ ای جوان در اینجا چه میکنی؟

یوسف گفت: برادرانم مرا به این چاه افکندند.

جبرئیل گفت: می خواهی که از این چاه بیرون بیایی؟

یوسف گفت :این با خدای عزوجل است اگر بخواهد مرا بیرون می آورد.

امام صادق علیه السلام فرمود: پس جبرئیل به او گفت: به‌راستی خدای تعالی به تو می فرماید :مرا با این دعا بخوان تا از چاه بیرونت آورم.

یوسف گفت :آن دعا، کدام است؟

جبرئیل گفت: بگو: «اَللّهمَّ اِنّی اَسألُکَ بِأنَّ لَکَ الحَمدَ، لا اِلهِ اَلّا اَنتَ المَنّانُ بَدیعُ السَّماواتِ وَالاَرضِ ذُوالجَلالِ وَالاِکرام اَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَن تَجعَلَ لِی مِمّا اَنَا فِیهِ فَرَجَا وَ مَخرَجاً».

امام صادق علیه السلام فرمود :پس داستان یوسف همان شد که خداوند متعال در کتابش قرآن مجید یاد فرموده است.

[1] اصول کافی با ترجمه مصطفوی، ج4، ص339،ح4.

صلوات و فراموش شدن حاجت

«عَن اَبِی‌عَبدِاللهِ علیه السلام قالَ: اِنَّ العَبدَ لَتَکُونَ لَهُ الحاجَةُ اِلَی اللهِ عزوجل فَیَبدَأ بِالثَّناء عَلَی اللهِ و الصَّلاةِ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ حَتّی یَنسی حاجَتَهُ فَیَقضِیهَا اللهُ لَهُ مِن غَیرِ اَن یَسألَهُ اِیّاها».[1]

از امام صادق علیه السلام نقل‌شده است که آن حضرت فرمود :گاه بنده حاجتی دارد که از خداوند متعال می خواهد درخواست کند. [قبل از درخواست حاجت] ابتدا ثنای الهی را می‌گوید و صلوات بر محمد و آل محمد می فرستد. به‌قدری مشغول ثناگویی خدا و صلوات بر محمد و آل محمد می‌شود که فراموش می‌کند حاجتش را از خدا درخواست نماید .خداوند متعال حاجت چنین شخصی را بدون آنکه از خدای منان سؤال کند برآورده می سازد.

[1] وسائل الشیعه حر عاملی، ج4، ص1187، ح9014.

صلواتی که دارای خیر و برکت برای محمد و آل محمد است

«رَوی اَبُوحَمزَةُ الثُمالِی قالَ: سَمِعتُ اَبا جَعفَرِ یَقُولُ فی قُنُوتِ الجُمُعَةِ کَلماتِ الفَرَجِ وَ یقُولُ: یا اللهُ الَّذی لَیسِ کَمِثلِهِ شَیئی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، صَلاةً کَثیرَةً طَیِّبةً مُبارَکةً، اللّهُمَّ اَعطِ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ جَمیعَ الخَیرِ کُلِّهِ، وَ اصرِف عَن مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الشَّرِ کِلّهِ».[1]

ابوحمزه ثمالی روایت کرده است که گفت: شنیدم امام باقر علیه السلام در قنوت نماز جمعه کلمات گشایش داری را می فرماید: او می فرمود:

«یا اللهُ الَّذی لَیسِ کَمِثلِهِ شَیئی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، صَلاةً کَثیرَةً طَیِّبةً مُبارَکةً، اللّهُمَّ اَعطِ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ جَمیعَ الخَیرِ کُلِّهِ، وَ اصرِف عَن مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الشَّرِ کِلّهِ».

این همان صلواتی است که امام باقر علیه السلام آن را در قنوت نماز جمعه اش می خواند که دارای خیر و برکت برای محمد و آل محمد است.

(معنای صلوات چنین است: ‌ای خدائی که هیچ ‌چیز چون او نیست. بر محمد و آل محمد صلوات فرست، صلواتی بسیار پاک و بابرکت، بار خدایا هر چه خوبی است سراسر به محمد و آل محمد عطا فرما و هر چه بدی است سراسر از محمد و آل محمد دور فرما).

[1] بحار الانوار، ج89، ص250، ح69.

صلوات جامع و دعای کامل

صلواتی از امام سجاد علیه السلام روایت‌شده است که بسیار جامع و مختصر است .زیرا در آن صلوات حضرت بر چهارده نور مقدس صلوات می فرستد. سپس دعای کاملی هم پس‌از آن می نماید. صلوات از این‌ قرار است:

«اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ المُصطَفی، وَ عَلی عَلِیٍّ المُرتَضی، وَ فاطِمَةَ الزَّهراء وَ خَدیجَةَ الکُبری، وَالحَسَنِ المُجتَبی، وَالحُسَینِ الشَّهیدِ بِکَربَلاءَ، وَ عَلی عَلِی بنِ الحُسَینِ زَینِ‌العابِدِینَ، وَ مُحَمَّدَ بنِ عَلِیٍّ الباقِر، وَ جَعفَر بن مُحَمَّدٍ الصّادِقِ، وَ مُوسَی بنِ جَعفَرٍ الکاظِمِ، وَ عَلِیٍّ بنَ مُوسَی‌الرِّضا، وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ التَّقی، وَ عَلِیٍّ بنِ مَحَمَّدِ النَّقی، وَ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ العَسکَری، وَ الحُجَّةِ القائِمِ المَهدِی ابنِ الحَسَنِ، اَلاِمامِ المُنتَظَرِ، صَلَواتُ اللهِ عَلیهِم اَجمَعین».

»اللّهُمَّ وَالِ مَن والاهُم، وَعادِ مَن عادِاهُم، وَ انصُر مَن نَصَرَهُم، وَاخذُل مَن خَذَلَهُم، وَالعَن مَن ظَلَمَهُم، وَ عَجِّل فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ انصُر شیعةَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أهلِک اَعداءَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَارزُقنی رُؤیَةَ قائِم آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجعَلنی مِن أتباعِهِ وَ أشیاعِهِ، وَالرّاضَینَ بِفِعلِهِ، بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ».[1]

خدایا صلوات فرست، بر محمد مصطفی، و بر علی مرتضی، و فاطمه زهرا و خدیجه کبری و حسن مجتبی و حسین شهید کربلا، و بر علی بن الحسین زین‌العابدین و محمد بن علی باقر و جعفر بن محمدصادق و موسی بن جعفر کاظم و علی بن موسی‌الرضا و محمد بن علی تقی، و علی بن محمد نقی، و حسن بن علی عسکری و حجت قائم مهدی بن الحسن، امام منتظر که صلوات خدا بر همه آن‌ها باد.

بار خدایا کسی را که دوستشان دارد دوست بدار، و کسی که دشمنشان دارد دشمن بدار، و کسی که یاریشان می‌کند یاری‌اش بده، و کسی را که تنهایشان می گذارد تنها (بی یار) بگذار، و کسی که بر آن‌ها ستم می‌کند نفرین فرما، و هر چه زودتر آل محمد را در گشایش قرار ده، و شیعیان آل محمد را یاری بخش، و دشمنان آل محمد را نابود کن، و دیدن قائم آل محمد را روزی ام فرما، و مرا از پیروان و شیعیان، و رضایتمندان از کردار او قرار ده، به رحمتت، ‌ای مهربان‌ترین مهربانان.

[1] نهج الذکر، ج4، ص428، ح3098، به نقل از مهج الدعوات سید بن طاووس، ص29 و ص281.

دعا در قنوت نماز

از عبیدالله حلبی که یکی از اصحاب برجسته امام صادق علیه السلام بوده است نقل‌شده که گفت امام صادق در دعای قنوت نماز جمعه این‌چنین دعا میکرد.

«اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی اَئِمَّةِ المُسلِمینَ. اللّهُمَّ اَجعَلنی مِمَّن خَلَقتَهُ لِدینِکَ وَ مِمَّن خَلَقتَهُ لِجَنَّتِکَ».

خدایا بر محمد و بر امامان مسلمانان صلوات فرست. بار خدایا مرا از کسانی قرار ده که برای دین خود آفریدی و از آنان که برای بهشتت خلق کردی.[1]

روایت در واقع ارشاد کننده است به اینکه ما هم در قنوت نمازهایمان این‌چنین دعا نماییم، حال هیچ فرق ندارد که در قنوت نماز جمعه باشد یا غیر نماز جمعه.

[1] نهج الذکر، ج4، ص448، ح3121، به نقل از تهذیب الاحکام، ج3، ص18، ح63.

صلوات فرستنده از اصحاب امام زمان عجل الله فرجه الشریف خواهد بود

«عَن جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدَ عَن آبائِهِ علیهم ‌السلام: مَن قالَ عَقِیبَ الجُمُعَةِ سَبعَ مَرّات «اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَ آلَ مُحَمَّدٍ» کانَ مِن اَصحابِ القائِمِ علیه السلام»[1]

از امام صادق از پدران گرامی و بزرگوارش علیهم السلام روایت شده است که فرمودند: هر کس بعد از نماز جمعه هفت مرتبه بگوید «اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَ آلَ مُحَمَّدٍ» از اصحاب امام زمان عجل الله فرجه الشریف خواهد بود.

[1] بحار الانوار، ج90، ص65، ح8.