علی بن فضل الله شوشتری

«رَوی اَبُوحَمزَةُ الثُمالِی قالَ: سَمِعتُ اَبا جَعفَرِ یَقُولُ فی قُنُوتِ الجُمُعَةِ کَلماتِ الفَرَجِ وَ یقُولُ: یا اللهُ الَّذی لَیسِ کَمِثلِهِ شَیئی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، صَلاةً کَثیرَةً طَیِّبةً مُبارَکةً، اللّهُمَّ اَعطِ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ جَمیعَ الخَیرِ کُلِّهِ، وَ اصرِف عَن مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الشَّرِ کِلّهِ».[1]

ابوحمزه ثمالی روایت کرده است که گفت: شنیدم امام باقر علیه السلام در قنوت نماز جمعه کلمات گشایش داری را می فرماید: او می فرمود:

«یا اللهُ الَّذی لَیسِ کَمِثلِهِ شَیئی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، صَلاةً کَثیرَةً طَیِّبةً مُبارَکةً، اللّهُمَّ اَعطِ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ جَمیعَ الخَیرِ کُلِّهِ، وَ اصرِف عَن مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الشَّرِ کِلّهِ».

این همان صلواتی است که امام باقر علیه السلام آن را در قنوت نماز جمعه اش می خواند که دارای خیر و برکت برای محمد و آل محمد است.

(معنای صلوات چنین است: ‌ای خدائی که هیچ ‌چیز چون او نیست. بر محمد و آل محمد صلوات فرست، صلواتی بسیار پاک و بابرکت، بار خدایا هر چه خوبی است سراسر به محمد و آل محمد عطا فرما و هر چه بدی است سراسر از محمد و آل محمد دور فرما).