بیرون آمدن یوسف از چاه به واسطه صلوات

«عَن مِسمَعٍ عَن اَبِی‌عَبدِاللهِ علیه السلام قالَ: لَمّا طَرَحَ اِخوَةُ یُوسُفَ، یُوسُفَ فِی الجُبِّ، اَتاهُ جَبرَئیلُ فَدَخَلَ عَلَیهِ فَقالَ: یا غُلامُ ما تَصنَعُ ههُنا؟

فَقالِ: اِنَّ اِخوَتی اَلقُونِی فِی الجُبِّ.

قال: فَتُحِبُّ اَن تَخرُجَ مِنه؟

قال: ذاکَ اِلَی اللهِ عزوجل اِنَّ شاءَ اَخرَجَنی

قالَ: فَقالَ لَهُ اِنَّ اللهَ تَعالی یقُولُ لَکَ: اُدعُنی بِهذا الدُّعاءِ حَتّی اُخرِجَکَ مِنَ الجُبِّ

فَقالَ له: وَ مَا الدُّعا؟

فَقالَ: قُل: اَللّهمَّ اِنّی اَسألُکَ بِأنَّ لَکَ الحَمدَ، لا اِلهِ اَلّا اَنتَ المَنّانُ بَدیعُ السَّماواتِ وَالاَرضِ ذُوالجَلالِ وَالاِکرام اَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَن تَجعَلَ لِی مِمّا اَنَا فِیهِ فَرَجَا وَ مَخرَجاً.

ثُمَّ کانَ مِن قِصَّتِةِ ما ذَکَرَ اللهُ فی کِتابِهِ».[1]

مسمع از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود :وقتی برادران یوسف او را به چاه انداختند. جبرئیل نزدش آمد و گفت:‌ ای جوان در اینجا چه میکنی؟

یوسف گفت: برادرانم مرا به این چاه افکندند.

جبرئیل گفت: می خواهی که از این چاه بیرون بیایی؟

یوسف گفت :این با خدای عزوجل است اگر بخواهد مرا بیرون می آورد.

امام صادق علیه السلام فرمود: پس جبرئیل به او گفت: به‌راستی خدای تعالی به تو می فرماید :مرا با این دعا بخوان تا از چاه بیرونت آورم.

یوسف گفت :آن دعا، کدام است؟

جبرئیل گفت: بگو: «اَللّهمَّ اِنّی اَسألُکَ بِأنَّ لَکَ الحَمدَ، لا اِلهِ اَلّا اَنتَ المَنّانُ بَدیعُ السَّماواتِ وَالاَرضِ ذُوالجَلالِ وَالاِکرام اَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَن تَجعَلَ لِی مِمّا اَنَا فِیهِ فَرَجَا وَ مَخرَجاً».

امام صادق علیه السلام فرمود :پس داستان یوسف همان شد که خداوند متعال در کتابش قرآن مجید یاد فرموده است.

[1] اصول کافی با ترجمه مصطفوی، ج4، ص339،ح4.

سیره انبیای الهی علی نبینا و آله و علیهم السلام در صلوات فرستادن

سیره حضرت یوسف (علی نبینا و آله و علیه السلام) در صلوات فرستادن

سیره حضرت یونس (علی نبینا و آله و علیه السلام)

سیره حضرت یوشع (علی نبینا و آله و علیه السلام) در صلوات فرستادن

سیره حضرت ادریس (علی نبینا و آله و علیه السلام) در صلوات فرستادن

سیره حضرت آصف بن برخیا (علی نبینا و آله و علیه السلام)

سیره حضرت یوسف (علی نبینا و آله و علیه السلام) در صلوات فرستادن

در روایت آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: وقتی برادران یوسف او را در چاه انداختند، جبرئیل علیه ­السلام فرود آمد و گفت: ‌ای پسر چه کسی تو را به این چاه انداخت؟ یوسف گفت برادران من، به خاطر آنکه قرب و منزلت مرا در پیش پدر دیدند و حسد بردند، جبرئیل علیه ­السلام گفت: آیا می­خواهی که از این چاه بیرون آیی؟ یوسف گفت: اختیار این باخدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب علی نبینا و آله و علیهم ­السلام است. جبرئیل علیه ­السلام گفت به‌درستی که خدای تعالی می­فرماید: این دعا را بخوان.

«اَللّهُمَّ إِنّی أَسئَلُکَ بِأَنَّ لَکَ الحَمدُ، لا اِلهِ الّا أَنتَ، بَدیعُ السَّمواتِ وَ‌الاَرضِ، یا ذَا الجَلالِ وَ‌الاِکرامِ، أَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ‌أَن تَجعَلَ لی مِن أَمری فَرَجاَ و مَخرَجاً، وَ تَرزُقَنی مِن حَیثُ اَحتَسِبُ وَ‌مِن حَیثُ لا أَحتَسِبُ».

خداوندا از تو سؤال می­کنم به‌درستی که ستایش برای توست، و جز تو خدائی نیست، تو آفرینندۀ آسمان‌ها و زمین هستی، ‌ای صاحب جلال و بخشش، بر محمد و آل محمد و رحمت فرست، و در کارهای من گشادگی و بیرون رفتن از بلاها را قرار بده و روزی بده به من از جاهایی که گمان دارم و گمان ندارم.

در روایت دیگر آمده است که حضرت یوسف هنگام مبتلا شدن به بلائی این دعا را می­خواندند.

«یا راحِمَ المَساکینَ، و یا رازِقَ المُتَوَکِّلینَ، وَ یا رَبَّ العالَمینَ، وَ یا مالِکَ یَومِ الدّین، ... أَسئَلُکَ أَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ...»

ای رحم کننده مساکین، و‌ای روزی دهندۀ اعتماد کنندگان، و‌ای پروردگار عالمیان، و‌ای صاحب روز جزاء، ... از تو درخواست می­کنم که بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرستی...

سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العنایات، ص533

سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العنایات، ص534 و 535