سید بن طاووس دعای حضرت آصف بن برخیا علی نبینا و آله و علیه السلام را در کتاب شریف مهج الدعوات نقل کرده است و فرموده است که در روایت است که این دعایی است که به برکت آن، آصف بن برخیا (وزیر حضرت سلیمان) تخت بلقیس را آورد و همچنین به برکت این دعا، حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام مردگان را زنده میکرد.
این دعا را سید بن طاووس به دو روایت نقل میکند. که به روایت دوم حضرت آصف بن برخیا و یا حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام پس از آنکه خداوند متعال را به اسماء مبارکش میخوانند صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند و سپس از خداوند میخواهند که خدا دعای آنها را اجابت کند. ما هر دو روایت را نقل میکنیم. دعای حضرت آصف بن برخیا به روایت اوّل:
«اَلّهُمَّ إِنّی اَسئَلُکَ بِأَنَّکَ أَنتَ اللهُلا اِلهَ اِلّا أَنتَ، اَلحَیُّالقَیُّومَ الطّاهِرُ المُطَهِّرُ، نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرضینَ».
خدایا بهدرستی که از تو سؤال میکنم به اینکه تویی خدا و جز تو خدائی نیست. و تو زنده به خود برپای و ایستاده و پاک و پاکیزه ای و تو نور آسمانها و زمینهایی.
دعای حضرت آصف بن برخیا به روایت دوّم:
«رَبُّ السَّمَواتِ وَ الاَرَضَینَ، عالِمُ الغَیبِ وَ الشَّهادَةِ الکَبیرُ المُتَعالِ المَنّانُ، ذُو الجَلالِ وَ الاِکرامِ، اَن تٌصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَن تَفعَلَ بی کَذا وَ کَذا».
پروردگار آسمانها و زمینها، دانای پنهان و آشکار، بزرگ بلندمرتبه و با منّت، صاحب بزرگی و بخشش، اینکه بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرست، و بهجا آورد در حق من...
سید بن طاووس دعای حضرت یونس را بیان میکند. که این پیامبر الهی در این دعا پس از آنکه خدای متعال را به نامهای مبارکش می خواند صلوات بر محمد و آل محمد میفرستد و سپس دعا میکند و از خدا درخواست اجابت دعا را مینماید.
از آنجا که این دعا دارای مضامین بسیار خوبی است. همه آن دعا را بیان میکنیم. و خیلی بهجاست که ما هم بر این دعا مداومت نماییم. دعا این است.
«یا رَبِّ اَللّهُمَّ اِنبِی اَسئَلُکَ بِأَسمائِکَ الحُسنی، وَ آلائِکَ العُلیا، وَ أَسَلُکَ یا اللهِ یا اللهُ، یا کَبیرُ یا جَلیلُ، یا حَنّانُ یا مَنّانُ، یا فَردُ یا دائِم، یا وِترُ یا أَحَدُ یا صَمَدُ، یا اللهُلا اِلهَ اِلّا اَنتَ، أسئَلُکَ بِلا اِلهِ اَنتَ، أَن تُصَلّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَن تَغفِرَلی ذُنُوبی، وَ أَن تُحَرَّم جَسَدی عَلَی النّارِ، اَللّهُمَّ اِنَّکَ قُلتَ فی کِتابِکَ المُنزَلِ عَلی مُوسی: اَلّا تَرُدُّو السّائِلینَ عَن اَبوابِکُم، وَ نَحنُ عَلی بابِکَ فَلاتَرُدَّنا، اللّهُمَّ اِنَّکَ قُلتَ فی کِتابِکَ المُنزَلِ عَلی نَبِیِّکَ موسی: اَن إِغفِروا لِلظّالِمینَ، وَ نَحنُ الظّالِمُونَ عَلی بابِکُ، فاغفِرلَنا. اَللّهُمَّ اِنَّکَ قُلتَ فی کِتابِکَ المُنزَلِ عَلی موسی بن عِمرانَ: اَنِ أَعتِقُوا الاَرقابَ، وَ نَحنُ عَبیدُکُ فَاَعتِقنا مِنَ النّارِ بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ».
ای پروردگار من، خداوندا بهدرستی که از تو سؤال میکنم بهحق اسماء حُسنایت، و بهحق نعمتهای بلندت، و از تو سؤال میکنم ای خدا، ای خدا، ای بزرگ ای عظیم، ای مهربان و ای بخشنده، ای بیهمتا ای همیشه، ای یکتا، ای یگانه، ای بی نیاز، ای خدائی که جز تو خدائی نیست، از تو سؤال میکنم بهحق آنکه جز تو خدائی نیست، که بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرستی. و اینکه گناهان مرا بیامرزی، و اینکه بدن مرا به آتش جهنم حرام گردانی، خدایا بهدرستی و تحقیق که تو در کتابت که آن را بر حضرت موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام) فرستاده ای فرموده ای:
که سؤال کنندگان را از در خانه هایتان برمگردانید. و ما بر در خانه ات ایستاده ایم پس ما را از در خانه ات برمگردان. خدایا بهدرستی که تو در کتاب آسمانی که بر پیامبرت حضرت موسی (علی نبینا و آله و علیه السلام) فرستاده ای فرموده ای: اینکه از (تقصیر و گناهان) بندگان ستمکار بگذرید، خدایا ما ستمکاران بر در خانه ات ایستاده ایم پس از (تقصیر و گناهان ما) درگذر و ما را بیامرز. خدایا بهدرستی که تو در کتابی که بر موسی بن عمران (علی نبینا و آله و علیه السلام) فرستاده ای فرموده ای: اینکه غلامها و بندگان را آزاد کنید. و ما بندگان توایم پس ما را از آتش جهنم آزاد نما به رحمت خود ای رحم کننده ترین رحمکنندگان.
از امام رضا علیه السلام روایتشده است که آن حضرت فرمودند: شخصی صحیفه ای (یک برگ نوشته ای) یافت و آن را به خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله آورد. وقتی آن حضرت نوشته را ملاحظه فرمود: دستور دادند که منادی همۀ مردم را اعم از زن و مرد برای نماز جماعت دعوت کند. وقتی منادی همۀ مردم را برای نماز جماعت دعوت کرد و مردم در نماز جماعت حاضر شدند، بعد از نماز جماعت رسول خدا صلی الله علیه و آله به منبر رفتند و آن صحیفه را برای مردم خواندند. و سپس فرمودند: این نوشتۀ حضرت یوشع بن نون وصی حضرت موسی علی نبینا و آله و علیهما السلام است. در این صحیفه نوشته است که: بهدرستی و تحقیق که پروردگار شما مهربان و رحم کننده است. آگاه باشید که بهترین بندگان کسی است که پرهیزکار باشد و بدترین خلق خدا کسی است که انگشت نما و شهره باشد. هرکس دوست دارد تا اعمالش به تمام و کمال اجر داده شود، باید حقوق خدا را بهجای آورد. چون خداوند متعال به او نعمت داده است. سپس هرروز این دعا را بخواند:
«سُبحانَ اللهِ کَما یَنبَغی لِلّهِ و الحَمدُلِلّهِ کَما یَنبَغی لِلّهِ، وَلا اِلهَ اِلّا اللهُ کَا یَنبَغی لِلّهِ وَلا حَولَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ، وَ صلیالله عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی اهلبیت النَّبِیِّ الأُمِّیِّ، وَعَلی جَمیعِ المُرسَلینَ وَ النَّبییّنَ حَتّی یَرضی اللهُ».
منزه است خدا هم چنانکه سزاوار است، و حمد و ستایش خدا راست هم چنانکه سزاوار است، و نیست خدائی جز او هم چنانکه سزاوار است، و نیست قدرتی و نه توانائی مگر به خدا، خدایا بر محمد و اهلبیت محمد که پیغمبر امّی است صلوات و رحمت فرست، و بر همۀ فرستادگان و پیغمبران تا آنکه تو راضی شوی.
در روایت آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: وقتی برادران یوسف او را در چاه انداختند، جبرئیل علیه السلام فرود آمد و گفت: ای پسر چه کسی تو را به این چاه انداخت؟ یوسف گفت برادران من، به خاطر آنکه قرب و منزلت مرا در پیش پدر دیدند و حسد بردند، جبرئیل علیه السلام گفت: آیا میخواهی که از این چاه بیرون آیی؟ یوسف گفت: اختیار این باخدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب علی نبینا و آله و علیهم السلام است. جبرئیل علیه السلام گفت بهدرستی که خدای تعالی میفرماید: این دعا را بخوان.
«اَللّهُمَّ إِنّی أَسئَلُکَ بِأَنَّ لَکَ الحَمدُ، لا اِلهِ الّا أَنتَ، بَدیعُ السَّمواتِ وَالاَرضِ، یا ذَا الجَلالِ وَالاِکرامِ، أَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَأَن تَجعَلَ لی مِن أَمری فَرَجاَ و مَخرَجاً، وَ تَرزُقَنی مِن حَیثُ اَحتَسِبُ وَمِن حَیثُ لا أَحتَسِبُ».
خداوندا از تو سؤال میکنم بهدرستی که ستایش برای توست، و جز تو خدائی نیست، تو آفرینندۀ آسمانها و زمین هستی، ای صاحب جلال و بخشش، بر محمد و آل محمد و رحمت فرست، و در کارهای من گشادگی و بیرون رفتن از بلاها را قرار بده و روزی بده به من از جاهایی که گمان دارم و گمان ندارم.
در روایت دیگر آمده است که حضرت یوسف هنگام مبتلا شدن به بلائی این دعا را میخواندند.
«یا راحِمَ المَساکینَ، و یا رازِقَ المُتَوَکِّلینَ، وَ یا رَبَّ العالَمینَ، وَ یا مالِکَ یَومِ الدّین، ... أَسئَلُکَ أَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ...»
ای رحم کننده مساکین، وای روزی دهندۀ اعتماد کنندگان، وای پروردگار عالمیان، وای صاحب روز جزاء، ... از تو درخواست میکنم که بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرستی...
سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العنایات، ص534 و 535
در روایت واردشده است که خدای تعالی چهل اسم از اسماء مقدسش را به حضرت ادریس تعلیم فرمود. و سپس او را بهسوی قوم خود فرستاد. حضرت ادریس از جانب خدا مأمور بود که این اسماء را آهسته در نفس خود بگوید و خدا را به آن نامها بخواند، و آنها را برای قوم خود ظاهر نکند.
در ادامۀ روایت این چنین آمده است که به برکت این دعا بود که خداوند متعال حضرت ادریس را به آسمان به مکانی بلند برد...
در این دعا که معروف است به دعای ادریس، حضرت ادریس پسازآنکه خدا را به این اسماء میخواند، میگوید:
«... اسئلک اللّهُمَّ یا ربّ الصّلاة علی نبیّک محمّد صلیالله علیه و آله...»
خدایا از تو سؤال میکنم که صلوات و رحمت فرستی بر پیغمبر خود که محمد است. که صلوات و رحمت خدا بر او و آل او باد...