«عَن جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدَ عَن آبائِهِ علیهم السلام: مَن قالَ عَقِیبَ الجُمُعَةِ سَبعَ مَرّات «اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَ آلَ مُحَمَّدٍ» کانَ مِن اَصحابِ القائِمِ علیه السلام»[1]
از امام صادق از پدران گرامی و بزرگوارش علیهم السلام روایت شده است که فرمودند: هر کس بعد از نماز جمعه هفت مرتبه بگوید «اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَ آلَ مُحَمَّدٍ» از اصحاب امام زمان عجل الله فرجه الشریف خواهد بود.
«عَنِ الصّادِقِ علیه السلام مَن قالَ بَعدَ صَلاةِ الفَجرِ وَ بَعدَ صَلاةَ الظُّهرِ: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم، لَم یمُت حَتی یدرِکَ القائِمَ».[1]
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که آن حضرت فرمود: کسی که بعد از نماز صبح و بعد از نماز ظهر بگوید «اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجل فرجهم» نمی میرد تا آنکه قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را درک نماید.
بیان دو نکته ضروری است:
الف) با توجه به اینکه روایت اطلاق دارد، از اطلاق روایت استفاده می‌شود که فرستنده این صلوات باید خود را متلزم نماید که مداومت بر این صلوات داشته باشد.
ب) باز از اطلاق روایت این استفاده را هم می‌شود کرد. که ممکن است کسی واقعاً ملتزم به این شده باشد که بعد از نمازهای صبح و بعد از نمازهای ظهر این صلوات را بفرستد. و حضرت را هم درک کند ولی او را نشناسد.
با توجه به دو نکته فوق‌الذکر کسی چنین تصور نکند که من مداومت بر این ذکر شریف کردم ولی خدمت حضرت قائم نرسیده و او را درک ننمودم. ممکن است همین فرد واقعاً حضرت را درک کرده ولی او را نشناخته است.
باید توجه داشت که اتفاقاً شیطان در کمین است، و در همین مواقع به سراغ انسان می آید تا اولاً اعتقاد او را سست نماید. و ثانیاً خدای ناکرده فرد را به‌نوعی گول بزند که او از ریشه منکر چنین روایاتی شود ثالثاً خدای ناکرده باعث گردد که فرد امام صادق علیه السلام را به دروغ گوئی متهم نماید که پناه به خدا می بریم از شر شیطان رجیم.
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی وَلِیکَ وَ ابنِ اَولِیائِکَ، الّذینَ فَرَضتَ طاعَتَهُم وَ اَوجَبتَ حَقَّهُم وَ اَذهَبتَ عَنهُمُ الرِّجَسَ وَ طَهَّرتَهُم تَطهیراً. اَللّهُمَّ انتَصِر بِهِ لِدینِکَ، وَ انصُر بِهِ اَولِیائَکَ اَولِیائَهُ وَ شیعَتَهُ وَ اَنصارَهُ وَاجعَلنا مِنهُم، اللّهُمَّ اَعِذه مِن شر کُلّ باغٍ وَ طاغٍ، وَ مِن شر جَمیعِ خَلقِکَ، وَاحفَظِهُ مِن بَینِ یدَیهِ وَ مِن خَلفِهِ وَ عَن یمینِهِ وَ عَن شِمالِهِ، وَ اَحرُسهُ وَ امنَعهُ اَن یوصَلَ اِلیهِ بِسُوءٍ وَ احفَظ فیهِ رَسُولَکَ وَ آلَ رَسولِکَ، وَ اَظهِر بِهِ العَدلَ، وَ اَیدةُ بِالنَّصرِ، وَ انصُر ناصِریهِ وَ اخذُل خاذِلیهِ، وَ إقصِم بِهِ جَبابِرةَ الَکفَرَةَ، وَ اقتُل بِهِ الکُفّارَ وَ المُنافِقینَ وَ جَمیعَ المُلحِدینَ حَیثُ کانُوا وَ اَینٍ کانُوا مِن مَشارِقِ الاَرضِ وَ مَغارِبِها وَ بَرِّها وَ بَحرِها، وَ إملأ بِهِ الاَرضَ عَدلاً، وَ اَظِهر بِهِ دینَ نَبِیکَ عَلَیهِ وَ آلِهِ السَّلامُ، وَ اجعَلنِی اللّهمَّ مِن اَنصارِهِ وَ اَعوانِهِ وَ اَتباعِهِ وَ شَیعتِهِ وَ اَرنی فی آلِ مُحَمَّدٍ ما یأمَلوُنَ، وَ فی عَدُوِّهِم ما یحذَروُنَ اِلهَ الحَقِّ آمینَ».
خدایا بر ولی خود و فرزند اولیای خود صلوات فرست همانان که اطاعت از آنان را فریضه و واجب شمردی و حق آنان را واجب دانستی و پلیدی و از ایشان بردی و پاک پاکشان گردانیدی.
خدایا به‌واسطه او دینت را یاری‌رسان و به‌وسیله او دوستان خود و دوستان او و پیروان و طرفدارانش را نصرت بخش و ما را نیز در زمره ایشان قرار بده.
خدایا او را از گزند هر ستمگر و سرکشی از گزند همه خلقت در پناه خویش بدار، و از پیش رو و از پشت سر و از راست و از چپ محافظت فرما، و از اینکه به او بدی رسد، حراست و نگهداری‌اش کن، و پیامبر و خاندان پیامبرت را در وجود او نگهدار، و به‌واسطه او، عدالت را آشکار گردان، و او را یاری‌رسان، و یاورانش را یاری ده، و فروگذارندگانش را فروگذار، و به‌واسطه او، فرمان روایان کفر را در هم کوب، و کافران و منافقان و همه بی دینان را، هر کس که باشند و در هر کجای زمین که باشند از شرق و غرب، در خشکی باشند و یا در دریا باشند، به قتل برسان، و به‌واسطه او زمین را از دادگری و عدل آکنده و پر ساز، و دین پیامبرت را که بر خاندانش سلام و درود باد، آشکار و پیروز گردان. و مرا ای خدا از طرفداران و یاران و پیروان و شیعیان او قرار بده، و مرا شاهد رسیدن خاندان محمد به آرزوهایشان و شاهد آنچه دشمنان آنان از آن می ترسیدند [یعنی نابودیشان] قرار ده آمین، ای معبود راستین.[1]
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی عَلّی بنِ مُحَمَّدٍ وَصِی الأَوصِیاء، وَ اِمامِ الاَتِقیاءِ، وَ خَلَفِ اَئمَّةِ الدّینِ وَ الحُجَّةِ عَلَی الخَلائِق اَجمَعینَ».
«اَللّهُمَّ کَما جَعَلتَهُ نُوراً یستَضیئی بِهِ المُؤمِنُونَ، فَبَشَّرَ بالجَزیلِ مِن ثَوابِکَ، وَ اَنذَرَ بِالألیم مِن عِقابِکَ، وَ حَذَّرَ بَأسَکَ وَ ذَکَّرَ بِاَیامِکَ، وَ أحَلَّ حَلالَکَ وَ حَرَّمَ حَرامَکَ، وَ بَینَ شَرایعَکَ وَ فَرائِضَکَ، وَ حَضَّ عَلی عِبادَتِکَ، وَ اَمَرَ بِطاعَتِکَ وَ نَهی عَن مَعصِیتِکَ، فَصَلَّ عَلَیهِ اَفضَلَ ما صَلَّیتَ عَلی اَحَدٍ مِن اَولِیائِکَ وَ ذُرِّیةِ اَنبِیائِکَ، یا اِلهَ العالَمینَ».
خدایا بر علی بن محمد آن وصی اوصیاء و پیشوای تقواپیشگان و جانشین و زاده پیشوایان دین، و حجت بر همه آفریدگان، صلوات فرست.
خدایا از آن روی که او را نوری قراردادی که مؤمنان از آن پرتو گیرند، و او به پاداش شایان تو مژده داد و از کیفر دردناک تو بیم داد. و از خشم تو بر حذر داشت و روزهای [نشانه های] تو را یادآور شد. و حلال تو را حلال و حرامت را حرام شمرد، و احکام و واجباتت را بیان کرد، و به عبادت تو تشویق نمود، و به‌فرمان برداری از تو فرمان داد و از نافرمانی ات بازداشت. پس برترین درودی و صلواتی را که بر هر یک از اولیائت و فرزندان پیامبرانت فرستاده ای بر او نیز بفرست. ای معبود جهانیان.
ابی محمد یمنی راوی روایت (ابی محمد عبدالله بن محمد عابد) می‌گوید: امام حسن عسکری علیه السلام وقتی صلوات‌ها را بیان فرمودند و نوبت به خودشان رسید، دیگر ادامه ندادند. به آن حضرت عرض کردم چرا ادامه ندادید، لذا بر ادامه صلوات اصرار ورزیدم.
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند: اگر نبود که این [بیان صلوات‌ها] از دین است و خداوند متعال به ما فرمان داده است که آن را به اهلش برسانیم، دوست داشتم که دیگر ادامه ندهم، اما این از دین است. بنویس...
راوی می‌گوید: حضرت در ادامه صلوات‌ها که صلوات بر خود و امام زمان (عج) بود را ادامه دادند و من هم نوشتم.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا مالِکَ الرِّقابِ، وَهازِمَ الْأَحْزابِ، یا مُفَتِّحَ الْأَبْوابِ، یا مُسَبِّبَ الْأَسْبابِ، سَبِّبْ لَنا سَبَباً لانَسْتَطیعُ لَهُ طَلَباً، به‌حق لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَآلِهِ أَجْمَعینَ».[1]
به نام خداوند بخشنده مهربان، ای صاحب گردنهای (بندگان) گریزاندۀ گروه لشکرها، ای گشاینده درهای بسته، ای برانگیزندۀ سببها، برانگیز برای ما سببی را که قدرت نداریم بر طلب آن، به‌حق کلمۀ «لا اله الّا الله و محمد رسول الله». خدایا بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرست جمیعاً.
ب) به نقل سید بن طاووس امام زمان (عج) در دعای قنوت نماز این چنین صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند.
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَکرِم اَولیائَکَ بِإِنجازِ وَعدِکَ وَ بَلِّغهُم دَرَکَ ما یَأمُلونَهُ مِن نَصرِکَ وَ اکنُف عَنهُم بَأسَ مَن نَصَبَ الخِلافَ عَلَیکَ...»[2]
خدایا بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرست، و بر دوستانت به برآورده شدن وعده ات کرم نما، و آنچه را دوستانت آرزو مینمایند از یاری‌ات به آن‌ها برسان، و عقوبت آنچه را که مخالفت آن را برای تو نصب نموده اند از آن‌ها بازدار.
ج) در دعای دیگر قنوت نماز امام زمان (عج) این چنین صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند.
«... اَسئَلُکَ اَن تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ خِیَرُتِکَ مِن خَلقِکَ، فَصَلِّ عَلَیهِم بِأَفضَلِ صَلواتِکَ، وَ‌صَلِّ عَلی جَمیعِ النَّبِییِّنَ وَ‌المُرسَلینَ، اَلَّذینَ بَلَّغُوا عَنکَ الهُدی وَ أَعقَدُُوا لَکَ المَواثیقَ بِالطّاعَةِ، وَ صَلِّ عَلی عِبادِکَ الصّالِحینَ...»[3]
خدایا از تو سؤال میکنم که بر محمد و آل محمد که برگزیدگان از خلقت هستند صلوات و رحمت فرستی. پس به زیادترین و بیشترین صلوات و رحمت‌هایت صلوات بر آن‌ها بفرست، و بر همۀ پیامبران و فرستاده‌شده گان صلوات فرست، آنچنان‌که رسانیده اند از جانب تو راهنمایی را و بسته اند برایت پیمان‌ها را به طاعت کردن، و صلوات و رحمت فرست بر بندگان صالح خود.
د) امام زمان(عج) در دعاهایشان مرتب صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند.
دریکی از دعاهایشان چندین مرتبه بر محمد و آل محمد صلوات میفرستند و سپس دعا مینمایند.[4]
از مجموع دعاها و حرزها و قنوت‌هایی که از چهارده نور مقدس علیهم السلام بیان گردید به‌روشنی استفاده می‌شود که سیرۀ معصومین بر این بوده که صلوات بر محمد و آل محمد میفرستادند. و چه بسا به دیگران نیز می آموختند که صلوات بر محمد و آل محمد بفرستند. و جالب توجه اینجاست که بعضی از معصومین علیهم السلام در صلوات فرستادن خیلی مبالغه می‌کردند و از خداوند متعال درخواست می نمودند بیشترین و بهترین صلوات را بر آن‌ها بفرستد. و چه بسا تعابیری را در رابطه با "محمد و آل محمد" به کار می بردند که بیانگر شخصیت والای آنان بود. یا به‌عبارت‌دیگر استفاده از این تعابیر خود یک نوع معصوم‌شناسی بود.
