«قالَ النَّبِی: مَن صَلّی عَلَیَّ مَرَّةً، لَم یبقِ مِن ذُنُوبِهِ ذَرَّةً»[1]
رسول خدا فرمود: هر کس یکمرتبه بر من صلوات بفرستد، [آنچنان گناهانش آمرزیده میشود که حتی] ذرهای از گناهانش باقی نمی ماند.
در روایت دیگری اینچنین آمده است: «قال النَبی مَن صَلّی عَلَیَّ مَرَّةً لا یبقی عَلَیهِ مِنَ المَعصِیَةِ ذَرَّةً»[2]
رسول گرامی اسلام فرمود: هر کس یکمرتبه بر من صلوات بفرستد [خدای متعال گناهان او را میآمرزد] که ذرهای از معاصی او باقی نمیماند
ای برادر و خواهر دینی، وقتی خدای متعال درآیات 6 تا 8 سوره زلزله می فرماید: «یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِیُرَوْا أَعْمالَهُمْ فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَه».
در آن روز [روز حشر] مردم از قبرها پراکنده بیرون می آیند، تا نتیجه ی اعمال خود را ببینند، و هر کس بهقدر ذره ای کردار نیک کرده باشد [پاداش] آن را خواهد دید، و هر کس بهقدر ذره ای کار زشت مرتکب شده باشد به کیفرش خواهد رسید.وقتی
انسان
چنین
روزی
را
در
پیش
روی
دارد،
که
حتی
به
ذرات
کردار
نیک
و
بد
او
می رسند
و
پاداش
یا
کیفر
اعمال
خود
را
می بیند،
آیا
سزاوار
است،
که
از
چنین
موهبتی
که
خداوند
متعال
به
یمن
وجود
مقدس
رسول
گرامی
اسلام
و
آل
اطهارش
علیهم
صلوات
الله به انسان
داده
است
غفلت
نموده،
و
زبان
و
دهان
خود
را
به
ذکر
شریف
صلوات
که
چنین
اثری
را
دارد
متبرک
ننماید.
پس ای برادر و خواهر دینی، باوجدان و فطرت پاکی که خداوند به تو داده خود قضاوت کن، زیرا وجدان تنها محاکمه است که نیاز به قاضی ندارد.