«الاِمام
الصّادِقِ علیه السلام: مَن صَلّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ علیه وَ علیهمالسلام حینَ یصَلِّی
العَصَر یومَ الجُمُعَةِ قَبلِ اَن ینفَتِلَ مِن صَلاتِهِ عَشرَ مَرّاتٍ، یقوُلُ: اَللّهُمَّ
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَلاَوصِیاء المَرضِیینَ بِاَفضَلِ
صَلَواتِکَ، وَ بارِک عَلَیهِم بِاَفضَلَ بَرَکاتِکَ، وَ عَلَیهِ وَ علیهمالسلام
وَ عَلی اَرواحِهِم وَ اَجسادِهِم وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ. صَلَّت عَلَیهِ
المَلائِکَةُ مِن تِلکَ الجُمُعَةِ اِلَی الجُمُعَهِ المُقِبلَةِ فی تِلکَ
السّاعَةِ».[1]
امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس وقتی نماز عصر روز جمعه را خواند، پیش از آنکه از حالت نمازش رویگردان شود، ده مرتبه بگوید: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَلاَوصِیاء المَرضِیینَ بِاَفضَلِ صَلَواتِکَ، وَ بارِک عَلَیهِم بِاَفضَلَ بَرَکاتِکَ، وَ عَلَیهِ وَ علیهمالسلام وَ عَلی اَرواحِهِم وَ اَجسادِهِم وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ».
فرشتگان، از آن جمعه تا جمعه ی آینده، در همان ساعت بر او صلوات میفرستند.
[1]. نهج الذکر،ج4،ص444،ح 3116، به نقل از جمال الاسبوع،ص274،ح1.