«عَن رَسُولِ
اللهِ (ص) اَکثِرُوا الصَّلاةَ عَلَیّ؛ فَاِنَّ صَلاتَکُم عَلَیّ مَغفِرَةٌ
لِذُنُوبِکُم».[1]
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده است که آن حضرت فرمود: فراوان بر من صلوات بفرستید؛ زیرا صلوات فرستادن شما بر من مایه ی آمرزش گناهان شماست.
«عَن
رَسُولِ الله صلی الله علیه و آله و سلم: ما مِن اَحَدٍ مِن اُمَّتی یذکُرُونی ثُمَّ صَلّی عَلَی اِلّا
غَفَرَ اللهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ اِن کانَ اَکثَرَ مِن رَملِ عالِجٍ».[1]
از رسول گرامی اسلام روایت شده است که آن حضرت فرمود: هر فردی از امت من که نام مرا ببرد و آن گاه بر من درود بفرستد، بی گمان، خداوند، گناهانش را می آمرزد، اگر چه بیشتر از ریگهای ریگزار عالج باشد.
(عالج: صحرائی است در حجاز که ریگزار است.)
دو نکته در روایت وجود دارد.
الف) ریگهای صحرای عالج که یک صحرائی بزرگ است و معروف خدا می داند که چقدر است. تمثیل به ریگزار عالج کنایه از این است که هر چقدر گناهان انسان زیاد باشد خدا می آمرزد.
ب) حدیث به نوعی انسان را ارشاد می‌کند که در هنگام گفتگو، یا سخنرانی، یا اذان و اقامه، یا هنگام خواندن خطبه و یا به هر نوعی از انواع دیگر نام پیامبر خدا را می برید هم خود آن فردی که نام مبارک رسول خدا میبرد و هم شنونده صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد.
«قالَ
رَسُولُ الله(ص) : مَنِ صَلّی عَلَی کُلَّ یومٍ ثَلاثَ مَرّاتٍ، وَ کُلَّ لَیلَةٍ
ثَلاثَ مَرّاتٍ، حُبّاًبی وَ شَوقًا اِلَی، کانَ حَقّاً عَلَی اللهِ اَن یغفِرَ
لَهُ ذُنُو بَهُ تِلکَ ا للَیلَةَ وَ ذلِکَ الیومَ».[1]
پیامبر خدا (ص) فرمود: هر کس از روی محبت و شوق به من، هر روز سه مرتبه و هر شب سه مرتبه بر من صلوات فرستد، بر خداست که گناهان آن شب و آن روز او را بیامرزد.
روایت چند نکته ی قابل‌توجه دارد.
الف) صلوات از روی محبت به رسول خدا باشد.
ب) صلوات از روی اشتیاق و علاقه شدید به رسول خدا باشد.
گاهی انسان عملی را انجام میدهد و یا ذکری را می‌گوید ولی به خاطر آنکه به اثر آن عمل یا ذکر برسد می گوید و انجام می دهد. نه به خاطر آنکه به رسول خدا محبت دارد و یا علاقه به او دارد.
ج) کانه صلوات فرستنده حقی بر خدا پیدا می‌کند و خدا گناهان شبانه‌روز صلوات فرستنده را می آمرزد.
د) عدد و تعداد صلوات با شرط حّباً و شوقاً قابل‌ملاحظه است.
«عَنِ الصَّباحِ بنِ سِیابَةَ، عَن ابی‌عبدالله علیه السلام قالَ: اَلا اُعَلِّمُک شَیئاً یقِی اللهُ بهَ وَجهَکَ مِن حَرِّ جَهَنَّمَ؟
قالَ: قُلتُ: بَلی. قالَ: قُل بَعدَ الفَجرِ: اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ. مِأةَ مَرَّةٍ، یقی اللهُ بِهِ وَجهَکَ مِن حَرّ جَهَنَّمَ».[1]
صباح بن سیابه از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که آن حضرت از من پرسیدند نمی خواهی چیزی یاد بدهم که خداوند به‌وسیله آن صورتت را از حرارت جهنم حفظ کند؟
عرض کردم: چرا ؟
حضرت صادق علیه السلام فرمودند: بعد از طلوع فجر صدبار بگو اللهم صل علی محمد و آل محمد. تا خداوند متعال صورتت را از حرارت جهنم حفظ نماید.
«فی فِقهِ الرِّضا علیه السلام: مَن صَلّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ مِأةَ مَرَّةٍ بَینَ رَکعَتَی الفَجرِ وَ رَکَعتَی الغَداةِ وَقتی اللهُ وَجهَهُ حَرَّ النّارِ».[2]
در فقه الرضا علیه السلام روایت‌شده است که: کسی که بر محمد و آل محمد بین نماز شب و نماز صبح صد مرتبه صلوات بفرستد خداوند صورتش را از حرارت جهنم نگه میدارد و حفظ می‌کند.
«عَن عاصِم بنِ ضَمرَةَ، عَن اَمیرالمُؤمِنینَ علیه السلام قال: اَلصَّلاة عَلَی النَّبِی صلی الله علیه و آله و سلم اَمحَقُ لِلخَطایا مِنَ الماءِ لِلنّار»[1]
عاصم بن ضمره از امیر مؤمنان علیه السلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود: صلوات بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم گناهان را از بین می برد، بهتر از نابود کردن آب آتش را.
