الف) حضرت مهدی (عج) در حرزی که
منسوب به آن بزرگوار است، این چنین صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند.
«بِسْمِ اللَّهِ
الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا مالِکَ الرِّقابِ، وَهازِمَ الْأَحْزابِ، یا مُفَتِّحَ
الْأَبْوابِ، یا مُسَبِّبَ الْأَسْبابِ، سَبِّبْ لَنا سَبَباً لانَسْتَطیعُ لَهُ
طَلَباً، به‌حق لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَواتُ
اللَّهِ عَلَیْهِ وَآلِهِ أَجْمَعینَ».[1]
به نام خداوند بخشنده مهربان،
ای صاحب گردنهای (بندگان) گریزاندۀ گروه لشکرها، ای گشاینده درهای بسته، ای برانگیزندۀ
سببها، برانگیز برای ما سببی را که قدرت نداریم بر طلب آن، به‌حق کلمۀ «لا اله الّا الله و محمد رسول الله». خدایا بر محمد و آل محمد صلوات و رحمت فرست جمیعاً.
ب) به نقل سید بن طاووس امام زمان
(عج) در دعای قنوت نماز این چنین صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند.
«اَللّهُمَّ
صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَکرِم اَولیائَکَ بِإِنجازِ وَعدِکَ
وَ بَلِّغهُم دَرَکَ ما یَأمُلونَهُ مِن نَصرِکَ وَ اکنُف عَنهُم بَأسَ مَن نَصَبَ
الخِلافَ عَلَیکَ...»[2]
خدایا بر محمد و آل محمد صلوات
و رحمت فرست، و بر دوستانت به برآورده شدن وعده ات کرم نما، و آنچه را دوستانت
آرزو مینمایند از یاری‌ات به آن‌ها برسان، و عقوبت آنچه را که مخالفت آن را برای
تو نصب نموده اند از آن‌ها بازدار.
ج) در دعای دیگر قنوت نماز امام
زمان (عج) این چنین صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند.
«...
اَسئَلُکَ اَن تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ خِیَرُتِکَ مِن خَلقِکَ، فَصَلِّ
عَلَیهِم بِأَفضَلِ صَلواتِکَ، وَ‌صَلِّ عَلی جَمیعِ النَّبِییِّنَ وَ‌المُرسَلینَ،
اَلَّذینَ بَلَّغُوا عَنکَ الهُدی وَ أَعقَدُُوا لَکَ المَواثیقَ بِالطّاعَةِ، وَ
صَلِّ عَلی عِبادِکَ الصّالِحینَ...»[3]
خدایا از تو سؤال میکنم که
بر محمد و آل محمد که برگزیدگان از خلقت هستند صلوات و رحمت فرستی. پس به زیادترین
و بیشترین صلوات و رحمت‌هایت صلوات بر آن‌ها بفرست، و بر همۀ پیامبران و فرستاده‌شده گان
صلوات فرست، آنچنان‌که رسانیده اند از جانب تو راهنمایی را و بسته اند برایت پیمان‌ها
را به طاعت کردن، و صلوات و رحمت فرست بر بندگان صالح خود.
د) امام زمان(عج) در دعاهایشان مرتب صلوات
بر محمد و آل محمد میفرستند.
دریکی از دعاهایشان چندین مرتبه بر
محمد و آل محمد صلوات میفرستند و سپس دعا مینمایند.[4]
از مجموع دعاها و حرزها و قنوت‌هایی
که از چهارده نور مقدس علیهم السلام
بیان گردید به‌روشنی استفاده می‌شود که سیرۀ معصومین بر این بوده که صلوات بر محمد
و آل محمد میفرستادند. و چه بسا به دیگران نیز می آموختند که صلوات بر محمد و آل
محمد بفرستند. و جالب توجه اینجاست که بعضی از معصومین علیهم السلام در صلوات فرستادن خیلی مبالغه میکردند و از خداوند متعال درخواست
می نمودند بیشترین و بهترین صلوات را بر آن‌ها بفرستد. و چه بسا تعابیری را در
رابطه با "محمد و آل محمد" به کار می بردند که بیانگر شخصیت والای آنان بود. یا به‌عبارت‌دیگر
استفاده از این تعابیر خود یک نوع معصوم‌شناسی بود.
[1]. سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العنایات،ص84.
[2]. سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العنایات،ص128.
[3]. سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العنایات،ص131.
[4]. سید بن طاووس، مهج الدعوات و منهج العنایات،ص486 تا 506.
