وقتی حضرت آدم علی نبینا و آله و علیه السلام وارد بهشت شد، در بهشت حوران پاکیزه سرشت بسیار بودند، اما حضرت آدم با آن‌ها اُلفتی نداشت. ولی وقتی حضرت حوا آفریده شد و آدم به او نگریست از او پرسید: تو چه کسی هستی؟
حوا شرم کرد و چیزی نگفت.
جبرئیل نازل شد. آدم از جبرئیل پرسید: این کیست؟
جبرئیل گفت: این حضرت حوّاست، خدای متعال او را برای تو آفریده است، او همسر توست، وقتی آدم این‌ها شنید، تمایلی در او ایجاد شد، خواست نزدیک شود. جبرئیل گفت: ای آدم، درست است که خدای متعال او را به‌عنوان همسر برای تو آفریده است. ولی باید او را عقد کرده و برایش مهریه قرار دهی.
آدم گفت: ای برادر جبرئیل! تو میدانی من چیزی ندارم تا مهر او قرار دهم.
جبرئیل گفت: سه مرتبه بر حبیب خدا محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم صلوات بفرست. تا حوا بر تو حلال گردد. آدم هم سه مرتبه بر محمد و آل محمد صلوات فرستاد و حضرت حوا به عنوان همسر او قرار گرفت.[1]
