«عَن
اِبن نَباتَه قالَ: سَمِعتُ اِبن عَبّاسٍ یقوُلُ: قالَ رَسُولُ الله صلی الله علیه و آله و سلم ذِکرُ اللهِ عزوجل عِبادَةٌ، وَ ذِکری عِبادَةٌ، وَ ذِکرُ عَلِی
عِبادَةٌ، وَ ذِکرُ الأئِمَّةِ مِن وُلِدِه عِبادَةٌ».
از ابن نباته روایت شده است
که گفت: شنیدم که ابن عباس می‌گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ذکر خدای عزوجل عبادت است و ذکر من عبادت است، و ذکر علی علیه السلام عبادت است، و ذکر ائمه هدی از فرزندان علی علیهم السلام عبادت
است.
«عن ابی
بصیر قال: قال ابوجعفرعلیه السلام اِنَّ ذکرنا من ذکر الله، و ذکر عدونا من ذکر الشیطان».
از ابو بصیر روایت‌شده است که
گفت: امام باقر علیه السلام فرمود: به‌درستی و تحقیق که ذکر ما و یاد ما ذکر و یاد خداست، و ذکر و یاد دشمنان
ما از ذکر شیطان است.
با دقت و تعمق و تدبر در این دو روایت،
در نگاه اوّل چند نکته لطیف و ظریفی به دست می آید که بیانش خالی از لطف نیست:
الف) ذکر و یاد محمد و آل محمد، ذکر
و یاد خداست.
ب) ذکر و یاد دشمنان محمد و آل محمد
و ذکر و یاد شیطان است.
ج) وقتی به فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ذکر خدا عبادت شد، قهراً ذکر و یاد محمد و آل محمد هم عبادت خواهد
بود.
د) ذکر صلوات، یک ذکر جامعی است که
هم ذکر خدا را در برگرفته است و هم ذکر رسول خدا را و هم ذکر علی و اولاد معصومش
صلوات الله علیهم را در برگرفته است.
هـ) نتیجتاً، ذکر شریف صلوات عبادت
است.
و) وقتی به فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ذکر خدا به تنهائی عبادت شد، یا ذکر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به تنهائی عبادت شد، و ذکر علی علیه السلام به تنهائی عبادت شد، و هم‌چنین وقتی ذکر اولاد معصوم علی بن ابیطالب
علیهم‌السلام به تنهائی عبادت شد، و از طرفی هم معلوم گردید که ذکر شریف صلوات یک
ذکر جامعی است که هم ذکر خدا و رسول خدا و علی و اولاد علی را در بر می‌گیرد. پس می توان
نتیجه گرفت که ذکر صلوات یک عبادت جامعی است. و الله العالم.
[1]. بحارالانوار،ج94،ص69،ح 58.
[2]. وسائل الشیعه،ج4،ص1180،ح 8984.
