صلوات و استجابت دعا
«قالَ اَبوُ عَبدُاللهِ علیه السلام مَن کانَت لَهُ اِلی اللهِ عزوجل حاجَةً فَلیبدَ أبالصَّلاةِ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِه، ثُمَّ یسألُ حاجَتَهُ ثُمَّ یختِمُ بِالصَّلاةِ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، فَاِن اللهَ عزوجل اکَرمُ مِن أن یقبَلَ الطَرَفَینِ وَ یدعُ الوَسَطَ، اِذا کانَتِ الصَّلاةُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لا تَحجُب عَنهُ».[1]
امام صادق علیه السلام فرمود: کسی که نزد خدای عزوجل حاجتی دارد [این‌چنین دعا کند] پس ابتدا کند به فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد، سپس حاجتش را درخواست نماید، و بعد از درخواست حاجت [در پایان هم] صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد. [اگر چنین نمود ان شاء الله دعا و حاجتش مستجاب است] زیرا خداوند عزوجل کریم تر از آن است که دو طرف دعا را بپذیرد و وسط را رها نماید. هرگاه [در دعا کردن و حاجت خواستن] بر محمد و آل محمد صلوات فرستاده شود، دعا محجوب و پوشیده از او نمی ماند.
«عَن اَبانِ بنِ عُثمانَ، عَن ابی‌عبدالله علیه السلام قالَ: اِذا دَعا اَحَدَ کُم فَلیبدأ بِالصَّلاةِ عَلَی النَّبِیصلی الله علیه و آله و سلم فَاِنَّ الصَّلاةَ عَلَی النَّبِی مَقبُولَةٌ، وَلَم یکُنِ اللهَ لِیقبَلَ بَعضَ الدُّعاءِ وَ یرُدَّ بَعضاً».[2]
از ابان بن عثمان نقل‌شده است که او از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که آن حضرت فرمود: هرگاه یکی از شما خواست دعا نماید، پس ابتدا کند به فرستادن صلوات بر پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم زیرا صلوات فرستادن بر پیامبر پذیرفته شده است، خدای متعال این‌گونه نیست که بعضی از دعا را بپذیرد و بعضی را رد نماید.
«مُحَمَّدَ بنُ الحَسَین الرَّضِی فی نَهجُ البَلاغَةِ عَن امیرالمؤمنین علیه السلام قالَ: اِذا کَانَت لَکَ اِلی اللهِ حاجَةً فَابدَأ بِمَسالَةِ الصَّلاةِ عَلَی النَّبِی صلی الله علیه و آله و سلم ثُمَّ سَل حاجَتَک فَاِنَّ اللهِ اکرَمُ مِن اَن یسالَ حاجَتَینِ فَیقضی إحدا هُما وَ یمنَعُ الأخری».[3]
سید رضی در نهج‌البلاغه از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمود: هرگاه برای تو در نزد خداوند متعال حاجتی بود. پس ابتدا کن به فرستادن صلوات بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم سپس حاجت خود را سؤال نما، زیرا خداوند منان کریم تر از آن است که دو حاجت از او درخواست شود و او یکی از دو درخواست و حاجت را مستجاب نماید و دیگری را واگذارد.
