معنا و تفسیر فرموده خدا « وَ ذَکَرَ اسمَ رَبِهِ فَصَلّی »
«عَن عُبَیدِ اللهِ بنِ عَبدِاللهِ الدِّهقانَ قالَ: دَخَلتُ عَلی اَبِی الحَسَنِ الرِّضا علیه السلام فقالَ لی :ما مَعنی قولِهِ « وَ ذَکَرَ اسمَ رَبِهِ فَصَلّی [1] »
قُلتُ: کُلَّما ذَکَرَ اِسمَ رَبِّهِ قامَ فَصَلّی.
فَقالَ لی :لَقَد کَلَّفَ اللهٌ عزوجل هذا شطَطاً.
فَقُلتُ :جُعِلتُ فِداکَ فَکَیفَ هُوَ؟
فَقالَ: کَلُّما ذَکَرَ اسمَ رَبِّهِ صَلّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ»[2].
از عبید الله بن عبدالله دهقان روایت‌شده است که گفت: بر امام رضا علیه السلام وارد شدم.
امام رضا به من فرمود: معنای قول خدای متعال (ذکر اسم ربه فصلی) چیست؟
گفتم: یعنی هرگاه اسم پروردگارش را برد، برخیزد و نماز بخواند.
امام رضا به من فرمود: در این صورت خداوند متعال تکلیف به یک امر شاقی کرده است) تکلیف به چیزی کرده که خارج از توان انسان است(.
گفتم: فدایت گردم پس معنایش چیست؟
امام رضا فرمود: هر موقعی که نام پروردگارش را برد، بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد.
