علی بن فضل الله شوشتری

امام جعفر صادق علیه السلام در دعاها و راز و نیازهایشان با خداوند متعال مرتب صلوات بر محمد و آل محمد میفرستادند.

الف) سید بن طاووس حرزی را از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند که آن حضرت این­ چنین صلوات بر محمد و آل محمد میفرستند.

«...اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ عَبدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ أَمینِکَ، وَ شَهیدِکَ التَّقِیِّ النَّقِیِّ البَشیرِ‌النَّذیرِ السِّراجِ المُنیرِ، وَ آلِهِ الطَّیِّبینَ الأَخیارِ...»^[1]

خدایا درود و صلوات فرست بر محمد که بنده و فرستاده توست و پیامبر امین و شاهد توست، پرهیزکار و پاکیزه است بشارت ­دهنده و ترساننده است مثل چراغ روشن است و صلوات بر خاندانش که پاکان و نیکان‌اند.

ب) سید بن طاووس دعایی از امام صادق نقل می‌کند که بسیار مفصل است در آن دعا امام علیه ­السلام این ­چنین صلوات می­فرستند.

«... وَ بحق مُحَمَّدٍ الآَمینِ، رَسُولِکَ سَیِّدِ المُرسَلینَ، وَ نَبِیّکَ اِمامِ المُتَّقینَ، وَ بِالرِّسالَةِ الَّتِی اَدّاها، وَ‌العِبادَةِ الَّتی اِجتَهَدَ فیها، وَ المِحنَةِ‌ الَّتی صَبَرَ عَلَیها، و المَغفِرَةِ الَّتی دَعا اِلَیها، و الدّیانَةِ الَّتی حَضَّ عَلَیها، مُنذُ وَقتِ رِسالتِکَ اِیّاهُ إِلی أَن تَوَفَّیتَهُ، وَ بِما بَینَ ذلِکَ مِن اَقوالِهِ الحَکیمَةِ، وَ اَفعالِهِ الکَریمَةِ، وَ مَقاماتِهِ المَشهُورَةِ، وَ ساعاتِهِ المَعدُودَةِ، اَن تُصَلّیَ عَلَیهِ کَما وَعَدتَهُ مِن نَفسِکَ، وَ تُعطِیَهُ اَفضَلَ ما اَمَّلَ مِن ثَوابِکَ، و تُزلِفَ لَدَیکَ مَنزِلَتَهُ وَ تُعلِیَ عِندَکَ دَرَجَتَهُ، وَ تَبعَثَهُ المَقامَ المَحمُودَ، وَ تُورِدَهُ حَوضَ الکُرَمِ وَ‌الجُودِ، ‌وَ تبارکَ عَلَیهِ بَرَکَةً عامَّةً تامَّةً خاصَّةً ماسَّةً زاکیَةً عالِیَةً سامِیَةً لَاانقِطاعَ لِدَوامِها، وَ لا نَقیصَةَ فی کَمالِها، وَ لا مَزیدَ‌اِلّا فی قُدرَتِکَ عَلَیها، وَ تَزیدَهُ بَعدَ ذلِکَ مِمّا اَنتَ اَعلَمُ بِهِ، وَ اَقدَرُ عَلَیهِ، وَ اَوسَعُ لَهُ، وَ‌تُؤتِیَ ذلِکَ حَتّی یَزدادَ‌ فِی الایمانِ بِهِ بَصیرَةً، وَ فی مَحَبَّتِِهِ ثَباتاً وَ حُجَّةً، وَ‌ عَلی اَلِهِ الطَیِّبینَ الاَخیارِ المُنتَجَبینَ الاَبرارِ...»^[2]

و به‌حق محمد که امین تو و پیامبر تو و برگزیده‌ی پیامبران توست، و پیغمبر تو و پیشوای پرهیزگاران است و به‌حق پیغامی که بجای آورده است آن را، و بندگی­ ای که سعی نموده است در آن، و مشقّتی که صبر نموده است بر آن، و آموزشی که خوانده است مردمان را به‌سوی آن، و اطاعتی که تحریص نموده است مردمان را بر آن، از وقت فرستادن تو او را، تا آنکه رحلت فرموده ­ای او را، و به‌حق آنچه در مابین این دو وقت است، از گفتارهای محکم او، و کردارهای نیکوی او، و منزلت‌های مشهور او، و ساعت‌های شمرده‌شده او، اینکه رحمت فرستی بر او، هم چنان‌که وعده داده ­ای او را، از جانب خود، و آن­که ببخشی به او زیادتر ازآنچه امید داشته است از ثواب تو، و آنکه نزدیک سازی به نزد خود جای ورود او را، و آنکه بلند گردانی در نزد خود مرتبۀ او را، و آن­که برانگیزانی او را به جایگاه نیکوی پسند کرده شده، و آن­که واردسازی او را به حوض کرم و بخشش خود، و آنکه برکت فرستی بر او برکتی که باشد شامل همۀ امور او، و کامل باشد و مخصوص باشد به او، و رسیده باشد به او، و پاکیزه و بلند و رفیع باشد، نباشد انتهائی برای دوام آن، و نباشد کوتاهی در کمال آن، و نباشد زیادتی مگر در قدرت تو بر آن، و آنکه زیاده گردانی احسان او را پس‌از این از آنچه تو داناتری به آن، و قادرتری بر آن، و تواناتری برای او، و آنکه بدهی این را تا آنکه زیاده گرداند در ایمان به آن بینائی را، و در دوستی آن ثباتی و دلیلی را، و رحمت فرست بر خاندانش که پاکان و برگزیدگان و اختیار کرده شدگان و نیکوکاران هستند...

ج) سید بن طاووس دعایی از امام صادق علیه السلام بیان می‌کند که در آن دعا امام صادق علیه ­السلام این‌چنین صلوات بر محمد و آل محمد می­فرستند.

«اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ بِاَسمِکَ العَظیمِ. اَن تُصَلّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ‌ آلِهِ الطّاهِرینَ. صَلاةً تامَّةً دائِمَةً...» ^[3]

خدایا از تو سؤال می­کنم به نام تو که بزرگ است. اینکه صلوات و رحمت بر محمد و آل محمد پاکان‌اند بفرستی آن‌هم صلواتی تام و همیشه...